Nieuwsbrief April 2019

Umbwe 6 maart 2019,

Lieve mensen,

Het is TE lang geleden dat ik een nieuwsbrief heb geschreven. Allerlei oorzaken en redenen maar geen enkele goed genoeg en dus zeg ik sorry!

Waar dan te beginnen? Met het laatste nieuws na het vertrek van de geweldige Nederlanders uit Umbwe ergens september, oktober/ november 2018. In volgorde: Step one en Kettle Bell, Alfa College, Leek groep. We zijn heel veel prachtige laptops rijker allemaal geinstalleerd en geleverd door Rob Amesz, heel veel dank daarvoor! Het mooie van de laptops is dat we ze heel gemakkelijk kunnen verbinden met ons WiFi signaal in plaats van allerlei bekabeling aan te moeten leggen naar de vaste computers. We gebruiken het internet veel voor onderwijs doeleinden en ook studenten krijgen opdracht om online zaken uit te zoeken, ideeen op te doen. Een kapotte beamer is inmiddels gerepareerd door Benjamin onze tegenwoordig part time ICT’er die ook onze website aan het bouwen is (Kiswahili en Engels) en all round troubleshooter is.  

We hadden de vissen en nu hebben we een bore hole zoals dat heet oftewel een waterput dankzij alle Nederlanders. Er is 75 meter diep geboord en dat levert schoon en zelfs drinkbaar water op, als we pompen dan pompen we zo’n 4000 liter per uur. Geweldig en dat brengt natuurlijk nieuwe perspectieven! De uitdagingen hier waren oponthoud vanwege de firma, konden ze ook niets aan doen, er was een complete coup gaande daar! Een kapotte pomp vanwege een te laag Tanesco voltage en uiteindelijk de oplossing om een directe Tanesco lijn met weer 2 nieuwe palen aan te sluiten, ook weer geld. Eind goed al goed zullen we maar zeggen. En pas eind januari is het borehole project echt opgeleverd. De vissen zijn deels verkocht, een echt running business kunnen we het nog niet noemen maar het komt wel goed. Nu nog een irrigatie systeem om het zo kostbare water verder te brengen naar de andere 17 hectare in plaats van nog steeds met emmertjes te sjouwen. Daar wordt aan gewerkt. Het Pavilion is helemaal opgeknapt en Christina een van onze voormalige studenten met albinisme is door Step One/ Kettle Bell group ondersteund om haar eigen kleine kleermakers bedrijfje te kunnen starten. Hulde, echt aan iedereen! 

In december 2018 is zoals de meesten van jullie weten, Michael Ngarina overleden. En ook al was hij ziek, de schok was groot hier, als je bedenkt dat wij hem hier (en dat mocht hij niet weten!) Mr Mandela noemen. Ik zeg met opzet noemen want wij hebben het vaak over hem en wat hij voor dit project, deze school betekent. Michael is bij leven door de Nederlanders hier aanwezig in oktober geeerd door het Pavillion om te dopen tot ‘Michael Ngarina House’. Het is nu fijn om te weten dat hij daarvan op de hoogte was en dat de Nederlandse groep nog voor een laatste keer uitgenodigd is geweest bij Michael en Susy thuis om daar met z’n allen een maaltijd te nuttigen. Wij hebben Michael ook nog een paar keer daarna kunnen bezoeken en voor ons is het fijn dat we hem van alle laatste ontwikkelingen nog helemaal op de hoogte hebben kunnen brengen. Met name Hydroponics, borehole, vissen, in november weer 33 afgestudeerde studenten. Hij was er zichtbaar content mee en zei ‘nu gaat het echt lukken’ en ook ‘al was er maar 1 student afgestudeerd, dan is de school al een succes’. We zijn naar de indrukwekkende en ook ingetogen begrafenis geweest, veel, heel veel mensen. In het kader van sommige dingen kunnen niet mooier uitkomen, werd er op die dag een wit stierkalfje op school geboren, eentje met opmerkelijk lange benen. Jullie raden het al, we hebben het stierkalfje Michael genoemd.   

En verder. Zoals alles wat we doen hier trial and error is. We maken zelf fouten, anderen doen dat of er zijn andere belangen, lees ongrijpbare zaken in het spel. We weten het niet en gaan onverdroten voort.

Wat we nu hebben staan is nog niet goed genoeg. En waar we nu zouden hebben moeten staan, hebben we niet gehaald. En toch zien wij met z’n allen nog steeds dat het kan. Dat we wel succesvol uit deze bijna ‘strijd’ gaan komen. Laat me opsommen wat we allemaal samen met jullie bewerkstelligd hebben en daarbij zeggen dat het echt niet volledig is:

  • Van 0 naar 13 koeien
  • Electriciteit, internet en solar op de hele compound
  • 2 dormitories girls gebouwd
  • 5 klaslokalen en een keuken energy saved gebouwd
  • Koeien stal en watertoevoer gereorganiseerd
  • Van 6 naar 100 studenten gegaan
  • Waterleidingen vernieuwd
  • Onderhoud gepleegd aan jongens huis, Pavillion en main building
  • Begin gemaakt met de bouw van 3 workshops waarvan 1 de Motor Vehicle Mechanics workshop inclusief electrical wiring as we speak nu echt afgebouwd wordt
  • Drie visvijvers gegraven, 4000 vissen, meerval
  • One Year Technical Training ontwikkeld en curriculum zelf geschreven
  • We ontvangen studenten voor deze One Year Course in tailoring, electrical en motor vehicle mechanics
  • Hydroponic fund binnen gehaald (50,000 USD) en nu aan de gang, waarschijnlijk onze enige kans om echt in de toekomst sustainable te kunnen worden
  • Borehole gerealiseerd
  • Veel studenten gesponsord en op weg geholpen naar werk

Het is veel en gaat toch soms te langzaam vind ik zelf ook. Men kan hier dingen niet afdwingen. Het gaat om contacten, mensen die het project goed gezind zijn en dan tref je nog mensen die tegen zijn om onbekende redenenen en die onzichtbaar opereren, wij weten het soms ook niet. Het allerbelangrijkste is nu het studenten aantal omhoog te krijgen. Momenteel zitten we op 85 en de intake is nog open. We hebben een enorme marketing campagne in december/ januari gevoerd en dat nog even dunnetjes overgedaan eind februari, begin maart met een radio commercial en weer persoonlijk langs bij alle Primary en Secondary schools in Kibosho. Iedereen is ervan doordrongen dat de school met alle ontwikkelingen alleen kan doorgaan als dat studentenaantal dit jaar minimaal naar 150 gaat en uitzicht heeft op 200. Ondertussen hebben we nog meer advies ingewonnen hoe dat studenten aantal omhoog te krijgen. Het is een beetje vergelijkbaar met wat er ook in Nederland aan de hand is (geweest). Jongeren hebben minder interesse gekregen in het leren van een vak. Wij denken wel dat onze school aantrekkelijker gaat worden met de One Year Technical Training Course en de combinatie van Hydroponics, vissen, veel meer kippen en daar cursussen voor ontwikkelen.      

De afgelopen weken was ik veel op schoolen ik heb veel nieuwe studenten ontmoet. Ik wil er een noemen. Victor, dag scholier, geen vader, geen moeder. Komt met 100,000 TZ shilling, heeft hij zelf bij elkaar gesprokkeld omdat hij gehoord had over KVTC en onze sponsor policy. Ik vroeg aan hem ‘waar slaap je, wie heeft voor jou die 100,000 (is 50 euro) betaald?” Zegt hij; ikzelf door hier en daar werk te doen en ik zorg voor mijn oma. En dan ben je een jaar of 18.

Mensen, daar dus doen we het voor. Voor dat soort jongens en meisjes. Die deze gelegenheid aangrijpen. Deze Victor is een schoolvoorbeeld van de mensen die een kans verdienen en hij is dan zo’n jongen die deze kans op een nieuw leven helemaal aangrijpt. Op z’n best kwam hij binnen maar ik zag zijn armoede; afgesleten kleding, blote voeten. Ik heb zijn zeep lucht geroken, zag zijn straat mentaliteit, en zijn wil en motivatie om hier te komen. Respect.

Nog even terug naar het afbouwen inclusief de electrische bedrading van de MVM workshop. Dat is mogelijk gemaakt door een grote donatie van een oud KPMG collega van Bert. De laatste heeft in het blad “Oud Nieuws” een interview over de school gegeven en dat is met groot enthousiasme ontvangen met dit resultaat. We zijn beretrots dat we 4 van onze afgestudeerde studenten metselen nu ingehuurd hebben om de klus te klaren. Daarnaast werken we met de huidige metsel en electrical studenten die er een mooie praktijk stage aan beleven. En dat is natuurlijk precies hoe we het willen; opleiden, trainen en  werk verschaffen.

En nog even terug naar Hydroponics. Nadat we vorig jaar oktober de eerste betaling hadden ontvangen (na een vertraging van meer dan een jaar na toezegging), heeft het tot nu geduurd om de materialen werkelijk binnen te krijgen. We hadden eigenlijk direct bij opening eind januari willen starten. Belasting perikelen/ aanvragen om de materialen uit Kenya hier te krijgen leverde een nieuwe vertraging van meer dan een maand op. Maar ook hier geldt eind goed, al goed. In de komende 2 weken wordt de installatie ECHT gebouwd. Dat vooral is heel fijn, dan kunnen we werkelijk laten zien dat we niet uit onze nek hebben gekletst. Wij snappen natuurlijk ook wel dat er door alle vertraging daardoor in de community ook twijfels zijn gaan ontstaan. We houden jullie op de hoogte van deze ontwikkelingen natuurlijk. Voor ons ook allemaal nieuw, na de installatie willen we eerst ‘bewijzen’ dat hydroponic voer beter is voor de dieren en dat bv de melkproductie omhoog gaat. We gaan na onze eigen studenten opleiden, meetings organiseren, cursussen ontwikkelen om de community op te leiden. Er is een actie plan geschreven. We gaan het stap voor stap doen en goed blijven volgen wat dit project in potentie nog meer kan betekenen voor KVTC en de toekomst.

Voor we gaan sluiten voor de Paasvakantie hebben we naast Hydroponics ook nog andere dingen te doen. Naar school en examens maken maar ook de mais inzaaien. Het regenseizoen laat dit jaar relatief lang op zich wachten. Afgelopen week stonden alle studenten op het land om het zaaiklaar te maken maar er moet nog wat nattigheid vallen om verantwoord in te kunnen zaaien. We zijn heel veel bomen en andere planten aan het opkweken in zogenaamde nurseries. De omheining om het hydroponics land is opnieuw aangepakt, we zijn er 2500 plantjes aan het bijplaatsen. Gisteren een voetbal wedstrijd, we speelden tegen Som-Som Secondary en we wonnen met 5-2. Dat mag ook gezegd! Tot zover en ik beloof tot gauw met nieuwe updates.

Veel groeten van ons allemaal uit het mooie Umbwe,

Anne

one year course studenten
meerval

35 reacties

  1. Genoten van je nieuwsbrief Anne, wat is er eigenlijk al enorm veel gebeurd. Nu je dit alles opsomt realiceer je dat direct. Als je ter plekke bentga je gewoon wat doen dat nodig is. Wauw groot kompliment ook voor jou en je team. Dikke knuffel💋

  2. Hi lieve Anne, zo veel gerealiseerd, zo veel door- en meegemaakt en dan de essentie van waar het allemaal over gaat: de student die zelf z’n geld bij elkaar heeft gewerkt om op school te kunnen komen. Een hele grote hoed neem ik voor jullie af. Liefs, Nelleke .

  3. Lieve Anne
    Wat een bedrijf als je dit allemaal leest, met een geweldige leid ( lijd)ster. En zeker gisteren, sterkte hoor en wees trots op de school, zijn wij ook!

    1. Dankjewel Gerda, je kent de struggle van dichtbij door Bert. Hij heeft ooit tegen mij gezegd ‘ik laat je niet In de steek’ en dat is preciies wat hij gedaan heeft; mij niet in de steek laten! Daarom hebben we dit bereikt

  4. Wow Ann,
    Veel gedaan nog meer meegemaakt en mooie tastbare en zichtbare resultaten.
    On the right track/in the right truck zoals ik ze in Kenya heb horen zeggen.
    Ik ga mss ff terug naar Olipikidong’oe. Zou je het leuk vinden als ik op bezoek kwam?

  5. Anna met veel beleving heb ik je bericht gelezen. Wat is er veel gebeurd. Wat zal je trots zijn want dat ben ik zeker op je en de rest die je geholpen heb. Fantastisch. Een hele dikke knuffel van mij. 💋💋💋

  6. Wat een mooie nieuwsbrief Anne. Veel respect ook voor jou hoor. Je moet het maar kunnen en volhouden. Vooral waar het die ‘onzichtbare dingen’ betreft, die niet zijn uit te leggen, maar wel gebeuren. Je mag heel erg trots zijn op jezelf en op je team. Veel liefs van Harro & Dorothy

    1. Dankjewel Harro en Doro, fijne complimenten en ze worden met veel plezier aangenomen! Over het onzichtbare misschien ooit een boek….. We gaan er voor!

  7. Heerlijk weer wat te horen, wat veel werk is er weer verzet!
    Hier wordt achter de schermen alweer plannen gemaakt.
    Wens je veel werk plezier!

  8. Wouw, wat goed om te horen wat er al allemaal bereikt is en wat de doelstellingen nog zijn.
    Trots op dit mooie project!
    Karin

  9. Super Anne, mooie ontwikkelingen en mooi dat je ook vooral zo positief blijft en de moed erin houdt, ondanks alle tegenslagen. Dat is ook echt nodig om het project te laten slagen. Wat zijn we dankbaar en blij met jou en je team. Klasse!

  10. Hi lieve Anne, wat een mooie nieuwbrief. Je schrijfstijl maakt dat ik er ook even was en zelfs bijna ook de geur kon ruiken. Wat een bult werk hebben jij en jullie verzet en wat een resultaten. Allemaal voor de mensen, de Victors… Wat een krachtige toewijding, diepe buiging. Liefs

  11. Hoi Anne, dank je wel voor je uitgebreide en mooie verslag van de ontwikkelingen van “onze” school. En voor de foto’s.
    Succes verder met je geweldige werk!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deel dit bericht