DE LAATSTE 2 MAANDEN VAN HET JAAR
Tja wat is er niet gebeurd in de laatste 2 maanden? Na de financiele crisis en de hondjes die groot worden? Ik wil er maar mee zeggen dat alles relatief is en dat bijna alles ook altijd weer een beetje goed komt. Na oktober en de Nederlandse bouwgroepen hebben wij afgemaakt wat we af wilden maken. In veel opzichten. De electriciteit doortrekken, de examens intern voorbereiden, de echte examens voor VETA voor elkaar krijgen. Een ineens een eerste Graduation voor 13 studenten met toeters en bellen voorbereiden naast de marketing van de school. Een oprechte eindsprint!
We beginnen met alweer iets moois tot stand gebracht door Nederland en Tanzania samen. Al onze waterleidingen zijn vernieuwd! Lisette en Marlot en daarmee hun vrienden en familie schoten te hulp! Zij hadden geld mee gekregen om iets voor het onderwijs te doen. Lisette en Marlot kwamen met het voorstel het te gebruiken voor die afschuwelijk onnodige lekkende waterpost. En ja wat een goed idee. Op naar het waterleidingbedrijf om de zaak te bespreken. En dan krijg je ook gratis advies over hoe de mollen te bestrijden met een plant en natuurlijk het logische advies om die leidingen een meter diep te leggen en dat die leidingen dan ook van A kwaliteit moeten zijn. Maar dan het graven….de deal was; de watercompany komt de boel leggen zonder kosten na opgraven. Een van onze bewakers aangevuld met een dagwerker heeft een week gegraven. Hulde is er voor Prosper, onze bewaker. In de nacht bewaken, overdag graven. Tuurlijk heeft hij daarvoor een toelage gekregen maar dat het aanbod van hem zelf komt omdat hij net als onze andere vaste teamleden hart voor de zaak heeft, dat is ontroerend. Uiteindelijk heeft de hele klus de 600 euro van Lisette en Marlot en nog eens een miljoen (500 euro) aan Tanzaniaanse zijde gekost. Maar dan is ook echt alles vernieuwd inclusief een riool van een jaar geleden kapot gereden door een tractor van het Principal House nu in gebruik als boys dormitory. Voor wie heeft gegeven: heel heel hartelijk dank!
De nieuwe president Magufuli bijgenaamd the bulldozer heeft imiddels van zich laten horen. Hij is nieuws in Tanzania omdat hij letterlijk en figuurlijk zelf veegt. Mensen die niet werken vliegen er uit en de jaarlijkse 9 december onafhankelijkheidsdag/feestdag heeft hij omgebouwd tot opruim en schoonmaakdag van het land. En daar is ook gehoor aan gegeven! The spirit zit er in en dat mag ook want Tanzania heeft zoveel te bieden. Ik denk vaak dat Tanzania zich meer voor mag laten staan op wie ze zijn en wat ze kunnen. Een vreedzaam land met ontelbare mogelijkheden.
En zo bevonden we ons ook in een behoorlijke financiele crisis in de laatste 2 maanden van dit jaar. Het is al vaker benoemd en besproken; wie is voor wat verantwoordelijk en wie gaat wat doen? Daar zijn we druk mee. En zeker om die reden zijn de bekende koppen bij elkaar gestoken. Bert Boekhold met achterban in Nederland en in Tanzania Sirili Mushi. Voor even zijn we eruit. En verder weten we dat we op zoek moeten naar een heel goed idee om naast het onderwijs dat ene idee te lanceren dat gaat zorgen voor dat andere inkomen. Ik roep bij deze iedereen op om mee en buiten de box te denken.
De kroon op al het werk van het afgelopen jaar is natuurlijk onze registratie en onze eerste echte Graduation. Die registratie heeft nu al allerlei deuren geopend. Wij wisten niet hoe belangrijk het bijvoorbeeld is om aangewezen te worden als KVTC examination centre. Dat dat direct gebeurde in december en dat daarmee het programma van de school aangepast moest worden, is natuurlijk van geen enkel belang!
De Graduation was bijzonder en heeft veel goed gedaan. 13 Studenten afgestudeerd van KVTC! We nemen met pijn afscheid van allen en met name van Freddy, Justina en Lilian, 3 van de zovelen gesponsorde studenten vanuit Nederland. Bijzonder mooie mensen en zo gemotiveerd om hun leven naar een hoger plan te tillen. Zij zijn ook de studenten die het hoogt gescoord hebben. We blijven ze volgen en over hen vertellen. Dat is beloofd, ook door hen.
Het was een prachtig feest met Sirili Mushi op en neer gevlogen vanuit Dar es Salaam en in een week tijd de hele bende georganiseerd. Glimmende gezichten overal en zoveel trots. De mensen in de omgeving konden niet geloven hoe ver we zijn. Zoveel complimenten gekregen. Zoveel bewondering voor het blok afgemaakte klaslokalen dankzij Step One. De prachtige dormitories. De computers, laptops. Het aanzicht van de school. En nu zijn we zo hoopvol dat naast al die nieuwe ontwikkelingen we ook echt vooruit kunnen met meer geld om meer teachers aan te trekken.
Dat we een school onderwijswaardig kunnen maken. Per januari beginnen we met een nieuwe cursus van 6 maanden. We hebben onderzocht of het gewild is. Catering en Hospitality. Een klaarstoom cursus voor mensen die in de hotel business willen werken. Het is fijn dat we dat nu mogen doen omdat we geregistreerd zijn. We gaan dat onderbrengen in het multifunctionele centrum Het Paviljion. De teacher is gevonden en hij brengt 10 studenten mee om mee te beginnen. Dat was de voorwaarde.
Het Pavilijon is nu al multifunctioneel omdat we er een winkel hebben en omdat Marlot en Lisette daar nu geimproviseerd wonen/slapen. Met een beetje geld zijn we van plan om het Paviljon beschikbaar te maken voor grotere groepen en long staying vrijwillgers die echt iets voor de school kunnen betekenen en binnen het Tanzaniaanse curriculum les kunnen geven.
Het allerbelangrijkste is natuurlijk het aantal studenten. En ja wat hopen wij dat dat aantal na de meer dan uitgebreide marketingcampagne extreem hoger wordt! We geloven het. En dat dat op basis van ontvangen telefoontjes en complimenten ook echt gaat gebeuren. Maar ja, this is Africa en je weet het pas zeker als ze komen met die schoolfees. Misschien weet niet iedereen dat maar vanaf januari februari komen de studenten binnen druppelen. Eigenlijk als mensen geld hebben. Voor die tijd melden ze; ‘I am preparing’. En de mensen die echt niets hebben, melden zich niet, die moet je zoeken.
‘We are on a mission’, dat zeggen we met z’n allen in Tanzania. Die school moet hoe dan ook gaan lopen. Dat vinden en denken wij allemaal in Tanzania.
Veel groeten van ons allemaal dit keer vanuit het mooie Arnhem,
Anne
Eén reactie
This is the good flow!! Doorgaan met buldozeren!